Poema 18... Aquí te amo...
Aquí te amo.
Aquí te amo.
En los oscuros pinos se desenreda el viento.
Fosforece la luna sobre las aguas errantes.
Andan días iguales persiguiéndose.
Se desciñe la niebla en danzantes figuras.
Una gaviota de plata se descuelga del ocaso.
A veces una vela. Altas, altas estrellas.
O la cruz negra de un barco.
Solo.
A veces amanezco, y hasta mi alma está húmeda.
Suena, resuena el mar lejano.
Este es un puerto.
Aquí te amo.
Aquí te amo y en vano te oculta el horizonte.
Te estoy amando aún entre estas frías cosas.
A veces van mis besos en esos barcos graves,
que corren por el mar hacia donde no llegan.
Ya me veo olvidado como estas viejas anclas.
Son más tristes los muelles cuando atraca la tarde.
Se fatiga mi vida inútilmente hambrienta.
Amo lo que no tengo. Estás tú tan distante.
Mi hastío forcejea con los lentos crepúsculos.
Pero la noche llega y comienza a cantarme.
La luna hace girar su rodaje de sueño.
Me miran con tus ojos las estrellas más grandes.
Y como yo te amo, los pinos en el viento,
quieren cantar tu nombre con sus hojas de alambre.
Pablo Neruda
Poeta chileno nacido en Parral en 1904.
Huérfano de madre desde muy pequeño, su infancia transcurrió en Temuco donde realizó sus primeros estudios.
Aunque su nombre real fue Neftalí Reyes Basoalto, desde 1917 adoptó el seudónimo de Pablo Neruda como su verdadero
nombre. Escritor, diplomático, político, Premio Nobel de Literatura, Premio Lenin de la Paz y Doctor Honoris Causa
de la Universidad de Oxford, está considerado como uno de los grandes poetas del siglo XX.
Militó en el partido comunista chileno apoyando en forma muy decidida a Salvador Allende.
De su obra poética, se destacan títulos como «Crepusculario», «Veinte poemas de amor y una canción desesperada»,
«Residencia en la tierra», «Tercera residencia», «Canto general», «Los versos del capitán», «Odas elementales»,
«Extravagario», «Memorial de Isla Negra» y «Confieso que he vivido».
Falleció en 1973. ©
Siempre bello recordar los poemas de Neruda.
ResponderEliminarGracias por compartir.
Un beso querida
Flor
Gatita Coqueta
ResponderEliminarEl Maestro Neruda nos dejó unos poemas inolvidables.
Aquí te amo, es un poema precioso.
"Se desciñe la niebla en danzantes figuras.
Una gaviota de plata se descuelga del ocaso.
A veces una vela. Altas, altas estrellas."
Un abrazo.
Juan Antonio
Me enamora Neruda, bello leer este hermoso poema. Besos amiga, cuidate mucho.
ResponderEliminarPrecioso gata, Neruda es un poeta colosal y un escritor magnífico que no encuentra parangón . Un fuerte abrazo
ResponderEliminarHas elegido para compartir un precioso poema.
ResponderEliminarCariños y buen fin de semana!!!
Hola1 me permito la licencia de escribir un poema lleno de sentimientos encontrados
ResponderEliminarSe titula mi "Mi máquina del tiempo" lo escribí recien diagnósticado manuel del tumor...A ver que te parece.
Por soñar, soñaba despierta,
que lo que vivía era un sueño.
Todas las noches, sin saberlo,
realizamos el ensayo de la muerte,
metidos en la cama,
serenos y calmados.
Descansamos y no esperamos nada.
así de dulce será…
A este mundo venimos para marcharnos,
de nosotros depende hacer ameno dicho paseo.
Somos actores de una función que amamos,
actores, no por fingir, sino por el verdadero cameo.
Caeremos mil veces y la victoria está
en levantarnos otras mil más.
¿Alguna vez has tenido la sensación
de perder a alguien,
de que no está a tu lado,
aunque físicamente,
esté a un palmo de tu nariz?
Se convierte en ameba para pasar el tiempo,
no se da cuenta que es como morir,
dejar de vivir,
para que más deprisa pase el tiempo,
es dejar de vivir,
y no se da cuenta.
La vida es muy corta,
y se te está haciendo eterna.
¿Por qué será?
Soñé con mi máquina del tiempo
volvía a buscarte tiempo atrás
y allí estabas, como siempre,
observando con tus ojos felinos,
claros, cristalinos y verdes,
puros como tu corazón.
No quisiste subir a la máquina,
pues decías que no habías cambiado
que todo se repetiría de nuevo.
Y a pesar de ello,
sabiendo que volverá a suceder...
..Apago el motor...
...Tiro las llaves y me quedo a tu lado.
No me importa si se vuelve a repetir,
porque yo sin ti…
…No se vivir…
…O te subes y cambias…
…O nos echamos a dormir…
por supuesto que puedes ponerla donde quieras.
ResponderEliminarTe paso otra para que también la leas y hagas lo que quieras con ella.
---NO SOY TU DUEÑA Y SIN EMBARGO ME PERTENECES -----
Sin ser dueña, ni ama, ni nada,
rondo en tus sueños,
habito en tu morada,
vivo en el aire que respiras,
y respiras porque me amas.
Cada poro de tu piel, suda mi aroma,
cada latido de tu corazón, bombea mi sangre.
No es prepotencia lo que escribo,
expreso lo que siento,
y lo que siento es lo que ahora digo:
Sin ser mi dueño, ni amo, ni nada,
ronda en mis sueños,
habita en mi morada,
vive en el aire que respiro,
y respiro porque lo amo.
Cada poro de mi piel, suda su aroma,
cada latido de mi corazón, bombea su sangre.
Gracias por todo
Amo lo que no tengo
ResponderEliminar-------------
O ser humano tem tendência a desejar o que não tem. E, quando o possui, relega-o para local secundário (deixa de lhe prestar atenção).
-----------
Fica bem.
E qua felicidade ande por aí.
Manuel
Au vechime mare de 8000 de ani,
ResponderEliminarsub formă de pietre, zodii chiar şi bani,
Prinse strâns în şnur ce-mpletea blând
focul şi înţelepciunea,
Fetele-l prindeau în păr de-nflorea natura.
Din bătrâni putem afla despre mărţişor,
Despre tot ce-nseamnă el pentru popor,
El aduce fericire dar şi mult noroc,
Iarna-i simbol pentru alb,
Roşul pentru primăvara ce-ndeamnă la joc.
Vă ofer şi eu în dar mărţişorul- zodie,
Tuturor ce-mi treceţi pragul prins cu fundă roşie...
Gata
ResponderEliminarQue belleza EL Maestro Neruda
y escuchar el poema me encanta.
Bellisimo tu trabajo!!!
Un abrazo de Chuta
PASO A DEJAR EN MI HUELLA LA INSIGNIA PROPIA PARA DESEARTE UN MUY FELIZ COMIENZO DE SEMANA SUMAMENTE AGRADECIDA POR TODOS TUS DECIRES EN MIS BLOGS
ResponderEliminarYA PASE POR EL BLOG DE MANU Y DEJE MI HUELLA Y MIS DECIRES.
LA SOLIDARIDAD ANTE ESTOS CASOS ES VÁLIDA
DE NO DECIR PRESNETE VA EN CONTRA DE MI ESENCIA.
SABES BIEN LO PASE CON MI MADRE, CONMIGO MISMA, Y CON MI PADRE ; POR ENDE SE DE QUE SE TRATA.
POR ELLO HAY QUE PONER LA MEJOR ONDA
Y DECIR PRESENTE Y VIVA LA VIDA!!!!
AMIGA
UN CARIÑO
TUROSA AMARILLA
MI PAZ
MI INCONDICIONAL AMISTAD
CON MUCHOS MUAKS
MARYCARMEN
WWW.PANCONSUSURROS.BLOGSPOT.COM
Coqueta porque tiene amar las cosa que no tienes, eso es malo no es bueno para ti.
ResponderEliminarCoqueta tengo un primo politico que es de Chile, para que leas.
Neruda, el poeta universal, incomparable, inolvidable.
ResponderEliminarTe dejo un abrazo y mi cariño.
Vuelvo a leer, me vuelvo a enamorar. Bello leer a Neruda. Besos, cuidate Gatita linda.
ResponderEliminarGata, este blog es un verdadero rincón para perderse.
ResponderEliminarUn abrazo
Julio